ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 45 ساله )

دو دختر 6و 10ساله دارم.حدود دوساله برادر خانمم مجرد هست پیش ما زندگی میکنه،خونمون کوچیکه و ایشون شبها تو حال میخابه.
البته صبح ساعت 11میره سر کار و 10شب میاد.از اینکه هر روز میبینمش حس خوبی ندارم.برا بچه ها هم احساس امنیت نمیکنم.با خانمم رودر بایستی دارم و نمیتونم بگم که وجود برادرش هم من و هم بچه ها رو اذیت میکنه.هفته ای دو شب نمیاد خونه ما،باقی روزا اینجاست.
لطفا راهنمایی کنید چطور به خانمم یا برادرش بفهمونم که خسته شدم ،طوریکه هیچکدوم ناراحت نشن.

اینو بگم که برادر خانمم توان اجاره یه جای مناسبو نداره و این باعث میشه که منو بیشتر ناراحت میکنه و نمیتونم چیزی بگم بهش


مشاور (احسان فدایی)

با سلام و سپاس از همراهی شما با مشاورین «راسخون»، از اینکه ما را به عنوان راهنمای خود انتخاب نمودید سپاسگزاریم.
برادر گرامی! احساس شما را در برخورد با برادر همسرتان می فهمیم و می دانیم که نه راه جلو رفتن و فشار دارید و نه راه برگشت و پذیرش این شرایط. البته غافل نشوید که اجر معنوی و خدایی بالایی در اسکان دادن به یک مؤمن دارید و خدا ان شاء الله اجر آن را به شما عطا خواهد فرمود، منتها طولانی مدت بودن این موضوع قدری شما را به فکر فرو برده و احساس راحتی نمی کنید.
پرسشگر محترم! انسان ها گاهی در ارتباط خود با دیگران، از ابراز خواسته های درونی خود، پرهیز می کنند و بر خلاف میل درونی خود رفتار می کنند این رفتار را به اصطلاح رودربایستی می نامند.
در متون ما کمتر به صورت مستقیم به واژه رودربایستی اشاره شده است، از اینرو برای به دست آوردن نظر اسلام در مورد آن باید واژه هایی که معادل رودربایستی است را مورد بررسی قرار دهیم.
رودربایستی یک نوع تکلف و به سختی انداختن خود در عین نارضایتی است که در کلمات گهربار اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السلام ـ به آن اشاره شده، از جمله فرمایش امام صادق ـ علیه السلام ـ که می فرمایند: آدمی در پایان کارهای تکلف آمیز و مشقت زای خود نتیجه ای جز ذلت و خواری نمی برد و در عین عمل نیز از رنج و سختی و بدبختی بهره و نصیبی نخواهد داشت.( سفینة البحار، کلف، ص490.)
از آنجا که در روایات ما تکلف مورد مذمت قرار گرفته است و رودربایستی هم نوعی تکلف می باشد، می توان گفت که اسلام با رودبایستی مخالف است و فرد مسلمان حتی الامکان باید از آن پرهیز کند. پس شما نیز باید این احساس را کنار بگذارید و با همسرتان با صراحت و جرأت ولی با حفط احترام در فضایی کاملا صمیمانه و به دور از بحث و جدل خواسته ی دل خود را بیان نمایید. بله ممکن است در ابتدا قدری سخت باشد ولی اینکه بخواهید این وضعیت را تا زمان نامشخصی تحمل کنید سخت تر است. در کنار این اقدام سعی کنید با همسرتان توافق کنید که یا جای مناسبی برای ماندن ایشان با هزینه ی مناسب پیدا کنید و یا برای ازدواج او تلاش لازم را بنمایید. چون ایشان در سن ازدواج است و طبیعتا نباید این موضوع به تأخیر بیفتد.همه ی آنچه عرض نمودیم باید به تدریج انجام شود و نباید به یکباره خدای ناکرده برخورد بدی داشته باشید که خاطره ی بد به جای خواهد ماند.
موفق باشید.